Mullaperiyar Dam
This dam constructed in 1895, in lime surkhi mortar when dam engineering was at infancy, now hangs like a Damocles Sword over the lives and properties of millions of people in the Central Kerala region. Please be united to avert the doomsday!
Mullaperiyar Baby Dam
Baby dam in Mullaperiyar is having spillways to release water to Periyar river, if water level exceeds 136 feet.
Century old photo graph of Periyar Dam
This may be last for one more century. Nothing will happen to us. But if this massive Dam failed to hold the water in the reservoir...........
The pathetic Condition of the Dam
This dam constructed in 1895, in lime surkhi mortar when dam engineering was at infancy, now hangs like a Damocles Sword over the lives and properties of millions of people in the Central Kerala region. Please be united to avert the doomsday!
It is not an interstate Water dispute
It is the struggle of a civilisation to protect its existancy
Sunday 27 November 2011
Plz.. Dont Delete.. Dont Keep this.. Forward to all Malayaleees...
Plz.. Dont Delete.. eDont Keep this.. Forward to all Indians...
l
കേരളത്തിലെ മൂന്നരക്കോടിക്ക് മേലെ വരുന്ന ജനങ്ങളില്‍ എത്രപേര്‍ തങ്ങളില്‍ പലരുടേയും അന്തകനാകാന്‍ സാദ്ധ്യതയുള്ള മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ ഡാമിനെപ്പറ്റിയും അതിന്റെ ഇപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥയെപ്പറ്റിയും ബോധവാന്മാരാണ്? ബഹുഭൂരിപക്ഷത്തിനും കാര്യമായൊന്നും അറിയില്ല എന്ന് തന്നെ വേണം കരുതാന്‍ .
ലക്ഷക്കണക്കിന് മലയാളികളുടെ തലയ്ക്ക് മുകളില്‍ ഡെമോക്ലസ്സിന്റെ വാള് പോലെ മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ തൂങ്ങിയാടാന്‍ തുടങ്ങിയിട്ട് കാലം കുറേയാകുന്നു. നിര്‍മ്മാണ കാലത്ത് ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ അണക്കെട്ട് ഇതായിരുന്നെങ്കിലും, ചുണ്ണാമ്പും സുര്‍ക്കി മിശ്രിതവും കരിങ്കല്ലുമൊക്കെ ഉപയോഗിച്ചുണ്ടാക്കിയ 113 വര്‍ഷത്തിലധികം പഴക്കമുള്ള മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ അണക്കെട്ടാണ് ഇന്ന് ലോകത്തിലുള്ളതില്‍ ഏറ്റവും പഴക്കമുള്ള ഭൂഗുരുത്വ അണക്കെട്ട്.
1896 ല്‍ ഈ അണക്കെട്ട് നിര്‍മ്മാണം പൂര്‍ത്തിയാക്കിയ കാലത്ത്, 50 കൊല്ലത്തിലധികം ഇത്തരം അണക്കെട്ടുകള്‍ക്ക് ആയുസ്സില്ലെന്ന് അണക്കെട്ടിന്റെ ശില്‍പ്പിയായ ബെന്നി കുക്ക് എന്ന ബ്രിട്ടീഷുകാരന്‍ തന്നെ പറയുന്നുണ്ട്. അങ്ങനെ നോക്കിയാല്‍പ്പോലും സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന് മുന്നേ തന്നെ അണക്കെട്ടിന്റെ കാലാവധി കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. സായിപ്പ് ഉണ്ടാക്കിയ അണക്കെട്ടായതുകൊണ്ട് മാത്രമാണ് പിന്നെയും 63 കൊല്ലമായി അതിങ്ങനെ പൊട്ടാതെ നില്‍ക്കുന്നത്. നമ്മുടെ നാട്ടുകാര്‍ ആരെങ്കിലുമാണ് ഡാമുണ്ടാക്കിയതെങ്കില്‍ ഇതിനോടകം മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ അണക്കെട്ട് ദുരന്തത്തിന്റെ പ്ലാറ്റിനം ജ്യൂബിലി മലയാളികള്‍ ആഘോഷിച്ച് കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാകുമായിരുന്നു.
കേരളത്തിലാണ് മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ ഡാം സ്ഥിതിചെയ്യുന്നതെങ്കിലും തമിഴ്നാടാണ് ഡാമിന്റെ ഉടമസ്ഥര്‍ . അക്കഥകളൊക്കെ പറയാന്‍ പോയാല്‍ മണ്ടത്തരങ്ങളുടെ സര്‍ദാര്‍ജിക്കഥ പരമ്പര പോലെ കേട്ടിരുന്ന് ചിരിക്കാനുള്ള വകയുണ്ട്.
ബ്രിട്ടീഷ് ഭരണകാലത്ത് തേനി, മദുര, ദിണ്ടിക്കല്‍ , രാമനാഥപുരം എന്നീ തമിഴ് പ്രവിശ്യകള്‍ ജലക്ഷാമം അനുഭവിക്കുമ്പോള്‍ പശ്ചിമഘട്ടത്തിനിപ്പുറമുള്ള കേരളത്തിലെ പെരിയാര്‍ തീരങ്ങളില്‍ പലപ്പോഴും വെള്ളപ്പൊക്കമായിരുന്നു. ഇതിന് സായിപ്പ് കണ്ടുപിടിച്ച പ്രതിവിധിയാണ് മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ അണക്കെട്ട്. പെരിയാര്‍ നദിയിലെ വെള്ളം അണകെട്ടി പശ്ചിമഘട്ടം തുരന്ന് മദുരയിലൂടെ ഒഴുകുന്ന വൈഗൈ നദിയിലെത്തിക്കാനിട്ട പദ്ധതിയാണ് ഇന്നിപ്പോള്‍ മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ ഡാം എന്ന തലവേദനയായി മലയാളിയുടെ ഉറക്കം കെടുത്തുന്നത്.
1886 ഒക്ടോബര്‍ 29ന് പെരിയാര്‍ പാട്ടക്കരാര്‍ പ്രകാരം പെരിയാര്‍ നദിയുടെ 155 അടി ഉയരത്തില്‍ സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന 8000 ഏക്കര്‍ സ്ഥലത്തിന് പുറമെ അണക്കെട്ട് നിര്‍മ്മാണത്തിനായി 100 ഏക്കര്‍ സ്ഥലവും തിരുവിതാംകൂര്‍ രാജാവായിരുന്ന വിശാഖം തിരുനാള്‍ രാമവര്‍മ്മ അന്നത്തെ മദിരാശി സര്‍ക്കാറിന് പാട്ടമായി നല്‍കുകയാണുണ്ടായത്. കരാറുപ്രകാരം പാട്ടത്തുകയായി ഏക്കറിനു 5 രൂപയെന്ന കണക്കില്‍ 40,000 രൂപ വര്‍ഷം തോറും കേരളത്തിന് ലഭിക്കും . 50 വര്‍ഷം മാത്രം ആയുസ്സ് കണക്കാക്കിയിരുന്ന ഡാമിന്റെ കരാര്‍ കാലയളവ് 999 വര്‍ഷമാണെന്നുള്ളതാണ് വിരോധാഭാസം. ആദ്യകരാര്‍ കഴിയുമ്പോള്‍ വേണമെങ്കില്‍ വീണ്ടുമൊരു 999 വര്‍ഷത്തേക്ക് കരാര്‍ പുതുക്കുന്നതിന് വിരോധമൊന്നും ഇല്ലെന്നുള്ള മറ്റൊരു മണ്ടത്തരവും കൂടെ കരാറിലുണ്ട്.
അണക്കെട്ടില്‍ ചോര്‍ച്ചയും മറ്റും വരാന്‍ തുടങ്ങിയതോടെയായിരിക്കണം അണക്കെട്ട് ദുര്‍ബ്ബലമാണെന്നും ജലനിരപ്പ് 136 അടിക്ക് മുകളില്‍ ഉയര്‍ത്താന്‍ പറ്റില്ലെന്നും പറഞ്ഞ് കേരളവും തമിഴ്നാടും തമ്മിലുള്ള നിയമ യുദ്ധങ്ങള്‍ ആരംഭിക്കുന്നത്. (ഇതിന് പിന്നില്‍ മറ്റെന്തെങ്കിലും രാഷ്ട്രീയം ഉണ്ടോയെന്നറിയില്ല.) ഡാം പൊട്ടിയാലും തമിഴ്നാട്ടിലേക്ക് വെള്ളമൊഴുകി അവര്‍ക്ക് അപകടം ഒന്നുമുണ്ടാകില്ല എന്നതുകൊണ്ട് കിട്ടുന്നിടത്തോളം കാലം വെള്ളം ഊറ്റാനാണ് തമിഴ്നാടിന്റെ പദ്ധതി. ഡാം പൊട്ടിയാല്‍ 35 കിലോമീറ്റര്‍ താഴെയുള്ള ഇടുക്കി ഡാം ആ വെള്ളം മുഴുവന്‍ താങ്ങിക്കോളും എന്നുള്ള മുടന്തന്‍ ന്യായങ്ങളും തമിഴ്നാട് സര്‍ക്കാര്‍ നിരത്തുന്നുണ്ട്. ഇടുക്കി ഡാം അല്ലാതെ തന്നെ നിറഞ്ഞുകവിയാറുണ്ടെന്നും മുല്ലപ്പെരിയാറിലെ വെള്ളം കൂടെ താങ്ങാന്‍ ഇടുക്കി ഡാമിന് ആകില്ലെന്നുമുള്ളത് പകല്‍ പോലെ വ്യക്തമായ കാര്യമാണ്. ഇനി അഥവാ ഇടുക്കി ഡാം ഈ വെള്ളം മുഴുവന്‍ താങ്ങിയാലും മുല്ലപ്പെരിയാറിനും ഇടുക്കി ഡാമിനും ഇടയില്‍ പെരിയാര്‍ തീരത്ത് താമസിക്കുന്ന പതിനായിരക്കണക്കിന് ജനങ്ങളുടെ ജീവന് ഒരു വിലയുമില്ലേ ?
ആയുസ്സെത്തിയ അണക്കെട്ടെങ്ങാനും പൊട്ടിയാലുള്ള അവസ്ഥയെപ്പറ്റി ചിന്തിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയാല്‍ അഞ്ചാറ് ജില്ലകളിലെ ജനങ്ങള്‍ക്ക് മനസ്സമാധാനത്തോടെ റോഡിലിറങ്ങാനും പറ്റില്ല, വീട്ടിലിരിക്കാനും പറ്റില്ല. ഇടുക്കിയിലുള്ള ഒരു ബ്ലോഗ് സുഹൃത്ത് ഈയിടയ്ക്ക് എന്നോട് പറഞ്ഞു അദ്ദേഹം തെങ്ങ് കയറ്റം പഠിക്കാന്‍ പോകുകയാണെന്ന്. തെങ്ങ് കയറ്റം പഠിക്കുന്നത് നല്ലതാണ്. തെങ്ങുകയറ്റത്തൊഴിലാളി ക്ഷാമം നേരിടുന്ന ഇക്കാലത്ത് കുറച്ച് കാലം തേങ്ങയിടാന്‍ മറ്റാരേയും ആശ്രയിക്കേണ്ടി വരില്ല എന്നല്ലാതെ, ഡാം പൊട്ടുന്ന സമയത്ത് തെങ്ങില്‍ക്കയറി രക്ഷപ്പെടാമെന്നൊന്നും ആരും കരുതേണ്ട. എറണാകുളത്ത് ഹൈക്കോര്‍ട്ട് കെട്ടിടത്തിന്റെ നാലാം നിലയില്‍ വരെ വെള്ളം കയറുമെന്നാണ് കണക്കാക്കപ്പെടുന്നത്. അപ്പോള്‍പ്പിന്നെ ഇടുക്കിയിലുള്ള തെങ്ങിന്റെ മണ്ടയില്‍ക്കയറി രക്ഷപെടാമെന്നുള്ളത് വ്യാമോഹം മാത്രമല്ലേ ?
അപകടം എന്തെങ്കിലും പിണഞ്ഞാല്‍ , കണക്കുകള്‍ സൂചിപ്പിക്കുന്നതു്‌ ശരിയാണെങ്കില്‍ ഇടുക്കി, കോട്ടയം, പത്തനംതിട്ട, എറണാകുളം, തൃശൂര്‍ , ആലപ്പുഴ എന്നീ ജില്ലകളിലായി കുറഞ്ഞത് 40 ലക്ഷം ജനങ്ങളെങ്കിലും ചത്തൊടുങ്ങും. പണ്ഢിതനും, പാമരനും, പണമുള്ളവനും, പണമില്ലാത്തവനും, സിനിമാക്കാരനും, രാഷ്ട്രീയക്കാരനും, കേന്ദ്രത്തില്‍പ്പിടിയുള്ളവനും, പിടില്ലാത്തവനും, കുട്ടികളും, വലിയവരുമെല്ലാമടക്കമുള്ള ലക്ഷക്കണക്കിന് മനുഷ്യാത്മാക്കള്‍ വീട്ടിലും, റോട്ടിലും, പാടത്തും, പറമ്പിലുമൊക്കെയായി ചത്തുമലക്കും. കുറേയധികം പേര്‍ ആര്‍ക്കും ബുദ്ധിമൊട്ടൊന്നും ഉണ്ടാക്കാതെ അറബിക്കടലിന്റെ അഗാധതയില്‍ സമാധിയാകും. കന്നുകാലികള്‍ അടക്കമുള്ള മിണ്ടാപ്രാണികളുടെ കണക്കൊന്നും മുകളില്‍പ്പറഞ്ഞ 40 ലക്ഷത്തില്‍ പെടുന്നില്ല.
കെട്ടിടങ്ങള്‍ക്കുള്ളിലും വാഹനങ്ങളിലുമൊക്കെയായി കുടുങ്ങിക്കിടക്കുന്ന ഇത്രയുമധികം ശവശരീരങ്ങള്‍ 24 മണിക്കൂറിനകം കണ്ടെടുത്ത് ശരിയാംവണ്ണം മറവുചെയ്തില്ലെങ്കില്‍ , ജീവനോടെ അവശേഷിക്കുന്ന ബാക്കിയുള്ള മനുഷ്യജന്മങ്ങള്‍ പകര്‍ച്ചവ്യാധികളും, മറ്റ് രോഗങ്ങളും പിടിച്ചു്‌ നരകിച്ചു്‌ ചാകും. ഇക്കൂട്ടത്തില്‍ മുല്ലപ്പെരിയാറിന്റെ പേരില്‍ പടനയിക്കുന്ന തമിഴനും, ലക്ഷക്കണക്കിനുണ്ടാകും. നദീജലം നഷ്ടമായതുകൊണ്ട് തേനി, മദുര, ദിണ്ടിക്കല്‍ , രാമനാഥപുരം എന്നിങ്ങനെ കൃഷിയെ മാത്രം ആശ്രയിച്ച് കഴിയുന്ന പതിനായിരക്കണക്കിന് തമിഴ് മക്കള്‍ വരള്‍ച്ചയും പട്ടിണിയും കൊണ്ട് വലയും. ഇന്ദിരാഗാന്ധി കൊല്ലപ്പെട്ട സമയത്ത് സര്‍ദാര്‍ജിമാര്‍ക്ക് നേരെ പൊതുജനം ആക്രമണം അഴിച്ചുവിട്ടതുപൊലെ കണ്‍‌മുന്നില്‍ വന്നുപെടുന്ന തമിഴന്മാരോട് മലയാളികള്‍ വികാരപ്രകടനം വല്ലതും നടത്തുകയും അതേ നാണയത്തില്‍ തമിഴ് മക്കള്‍ പ്രതികരിക്കുകയും ചെയ്താല്‍ ഒരു വംശീയകലാപംതന്നെ രാജ്യത്ത് പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ടെന്ന് വരും.
ഇതെല്ലാം കഴിഞ്ഞിട്ടും അവശേഷിക്കുന്ന മലയാളിയും, തമിഴനും, ഈ ദാരുണസംഭവത്തിന്റെ പഴി അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും, ചാരി, വീണ്ടും കാലം കഴിക്കും. ഒരു രാജാവിന് പറ്റിയ അബദ്ധം നാളിത്ര കഴിഞ്ഞിട്ടും തിരുത്താനാകാതെ പ്രജകളെ പരിപാലിക്കുന്നെന്ന പേരില്‍ നികുതിപ്പണം തിന്നുകുടിച്ച് സുഖിച്ച് കഴിഞ്ഞുപോകുന്ന മന്ത്രിമാരേയും അവരുടെ പിണിയാളുകളേയും നാമൊക്കെ പിന്നെയും പിന്നെയും വന്‍ ഭൂരിപക്ഷത്തിന് തിരഞ്ഞെടുത്ത് തലസ്ഥാനത്തേക്കും കേന്ദ്രത്തിലേക്കും അയച്ചുകൊണ്ടിരിക്കും. ആ രാഷ്ടീയവിഷജീവികളൊക്കെയും ഇടതും, വലതും, കളിച്ചു്‌, വീണ്ടും വീണ്ടും, മാറി മാറി മലയാളസമൂഹത്തെയൊന്നാകെ കൊള്ളയടിക്കും.
1979 ആഗസ്റ്റ് 11ന് കനത്ത മഴയില്‍ ഗുജറാത്തിലെ മോര്‍വി ഡാം തകര്‍ന്നപ്പോള്‍ ഉണ്ടായതാണ് സ്വതന്ത്ര ഇന്ത്യയിലെ ഏറ്റവും വലിയ ഡാം ദുരന്തം. 20 മിനിറ്റിനകം 15,000ത്തോളം ജനങ്ങളാണ് അന്ന് മോര്‍വി പട്ടണത്തില്‍ മണ്ണോട് ചേര്‍ന്നത്.
രണ്ടാഴ്ച്ച മുന്‍പ് അതിശക്തമായ മഴകാരണം തമിഴ്നാട്ടിലെ ആളിയാര്‍ ഡാം തുറന്ന് വിട്ടപ്പോള്‍ പാലക്കാട്ടെ മൂലത്തറ റെഗുലേറ്റര്‍ തകര്‍ന്ന് വിലപ്പെട്ട മനുഷ്യജീവനൊപ്പം 50 കോടിയില്‍പ്പരം രൂപയുടെ നാശന‍ഷ്ടങ്ങളാണുണ്ടായത്.
2006 ആഗസ്റ്റില്‍ കനത്തമഴകാരണം രാജസ്ഥാനിലെ ബജാജ് സാഗര്‍ ഡാമിലെ അധിക ജലം തുറന്ന് വിട്ടപ്പോള്‍ ഉണ്ടായ ദുരന്തത്തിന്റെ ബാക്കിപത്രങ്ങള്‍ കുറേനാളുകള്‍ക്ക് ശേഷമാണെങ്കിലും നേരില്‍ കാണാന്‍ കഴിഞ്ഞിട്ടുള്ള ഒരാളാണ് ഞാന്‍. അവിടെ പലയിടത്തും വെള്ളം ഇരച്ചുകയറിയതു്‌ രാത്രിയായതുകൊണ്ടു്‌ ഗ്രാമവാസികളില്‍ പലരും ഉറക്കത്തില്‍ത്തന്നെ മുങ്ങിമരിച്ചു. നൂറുകണക്കിനു്‌ കന്നുകാലികളും, മിണ്ടാപ്രാണികളും ചത്തൊടുങ്ങി. ഭൂപ്രകൃതിയിലുള്ള പ്രത്യേകത കാരണം മാസങ്ങളോളം ഈ വെള്ളം താഴ്ന്ന പ്രദേശങ്ങളില്‍ കെട്ടിക്കിടന്നു്‌ ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടാക്കി.തൊട്ടടുത്ത സംസ്ഥാനമായ ഗുജറാത്തിലും ഈ ഡാമില്‍ നിന്നൊഴുകിയ വെള്ളം ഒരുപാടു്‌ നാശങ്ങള്‍ വിതച്ചു. ഗുജറാത്തിലെ രക്ഷാപ്രവര്‍ത്തനങ്ങളില്‍ പങ്കെടുത്ത മുന്‍സൈനികനും ഹെലിക്കോപ്റ്റര്‍ പൈലറ്റുമായ എന്റെ അമ്മാവന്‍ ക്യാപ്റ്റന്‍ മോഹന്റെ അടുക്കല്‍ നിന്ന് ആ ദുരന്തത്തിന്റെ മറ്റൊരു ഭീകരമുഖം മനസ്സിലാക്കാനും എനിക്ക് കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.
ഇതൊക്കെക്കൊണ്ടാകാം 2 കൊല്ലത്തിലധികമായി, എന്നും മുല്ലപ്പെരിയാറിനെപ്പറ്റിയുള്ള വാര്‍ത്തകള്‍ക്ക് ഞാന്‍ കാതോര്‍ക്കുന്നത് ഒരു ഉള്‍ക്കിടിലത്തോടെ മാത്രമാണ്.
മനുഷ്യത്ത്വം എന്നത് അധികാ‍രക്കസേരകളില്‍ ഇരിക്കുന്ന മഹാന്മാര്‍ക്കൊക്കെ നഷ്ടപ്പെട്ടുകഴിഞ്ഞോ ? അണക്കെട്ടിന്റെ ആയുസ്സിന്റെ 20 ഇരട്ടിയേക്കാളധികം കാലത്തേക്ക് അതില്‍ നിന്ന് അയല്‍ സംസ്ഥാനത്തിന് വെള്ളം കൊടുക്കാമെന്നുള്ള കരാറിന് കൂട്ടുനിന്ന രാജാവിനും, (രാജാവിനെ സായിപ്പ് നിര്‍ബന്ധിപ്പിച്ച് സമ്മതിപ്പിച്ചതാണെന്നുള്ളത് വിസ്മരിക്കുന്നില്ല.) ആ കരാര്‍പ്രകാരം ഇനിയും മുന്നോട്ട് പോയാല്‍ ലക്ഷക്കണക്കിന് പ്രജകള്‍ ചത്തടിയുമെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയിട്ടും രാഷ്ട്രീയം കളിക്കുന്ന മന്ത്രിമാര്‍ക്കും, മനുഷ്യത്ത്വം തൊട്ട് തീണ്ടിയിട്ടില്ലേ ?
സംസ്ഥാനങ്ങളുടെ രണ്ടിന്റേയും കേസ് കോടതിയിലിട്ട് തട്ടിക്കളിക്കുന്ന സുപ്രീം കോടതി എന്ന് പറയുന്ന പരമോന്നത നീതിന്യായ വ്യവസ്ഥയ്ക്ക് പിന്നിലുള്ളത് മനുഷ്യന്മാര്‍ തന്നെയല്ല എന്നുണ്ടോ ? ഇതെന്താ പിടികിട്ടാപ്പുള്ളിയോ, തെളിവില്ലാതെ കിടക്കുന്ന കേസോ മറ്റോ ആണോ ഇങ്ങനെ നീട്ടിനീട്ടിക്കൊണ്ടുപോകാന്‍ ? അടുത്ത ഹിയറിങ്ങ് ഇനി ജനുവരിയിലാണ് പോലും. രണ്ട് കൂട്ടര്‍ക്കും 9 ദിവസം വീ‍തം വേണമത്രേ കേസ് വാദിച്ച് തീര്‍ക്കാന്‍!
ഈ കേസ് തീര്‍പ്പാക്കാന്‍ എന്താണിത്ര കാലതാമസം ? ഇതിനേക്കാള്‍ വലിയ ഏത് കേസാണ് സുപ്രീം കോടതിയില്‍ അടിയന്തിരമായി തീരുമാനം കാത്തുകിടക്കുന്നത് ? എന്തോന്നാണ് ഇത്ര വാദിക്കാന്‍ ? ഡാമിലെ വെള്ളം കുറച്ച് ദിവസമെടുത്തിട്ടായാലും, ആളപായമില്ലാത്ത രീതിയില്‍ ഒന്ന് തുറന്ന് വിട്ട് ഇപ്പോഴത്തെ അതിന്റെ ശോചനീയാവസ്ഥ മനസ്സിലാക്കാന്‍ സുപ്രീം കോടതിക്ക് ഒരു ശ്രമം നടത്തി നോക്കിക്കൂടെ ? ലക്ഷക്കണക്കിന് ജനങ്ങളുടെ ജീവന് അപകടത്തിലാകുന്ന തരത്തിലുള്ള ഒരു കേസാകുമ്പോള്‍ കോടതി നേരിട്ടിടപെട്ട് അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നതില്‍ എന്താണ് തെറ്റ് എന്ന് മാത്രമേ നിയമമറിയാത്ത സാധാരണക്കാരനായ എനിക്ക് ചിന്തിക്കാനാകുന്നുള്ളൂ.
പാച്ചു എന്ന ബ്ലോഗര്‍ മുല്ലപ്പെരിയാറിലേക്ക് നടത്തിയിട്ടുള്ള യാത്രയുടെ വിവരണങ്ങളും പടങ്ങളുമൊക്കെ ഓരോ മലയാളിയും ഈ അവസരത്തില്‍ കണ്ടിരിക്കേണ്ട ഒന്നാണ്. ഒറ്റയാള്‍പ്പട്ടാളമായി ഇംഗ്ലണ്ടിലെ തന്റെ സ്വത്ത് മുഴുവന്‍ വിറ്റ് പെറുക്കി മുല്ലപ്പെരിയാര്‍ ഡാമുണ്ടാക്കിയ ബെന്നി കുക്ക് എന്ന സായിപ്പിന്റെ കഥയൊക്കെ പാച്ചുവിന്റെ തന്നെ വാക്കുകളിലൂടെ അവിടെവായിക്കാം. 115 അടിക്ക് താഴെ അണക്കെട്ടിലെ വെള്ളം താഴ്ന്നാല്‍ മാത്രമേ പൊട്ടിപ്പൊളിഞ്ഞ അണക്കെട്ടിന്റെ ശരിയായ രൂപം വെളിയില്‍ വരൂ. അതാരും കാണാതിരിക്കാന്‍ തമിഴ്നാട് പരമാവധി ശ്രമിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും പല ഞെട്ടിപ്പിക്കുന്ന ദൃശ്യങ്ങളും പാച്ചു ക്യാമറയില്‍ പകര്‍ത്തിയിട്ടുണ്ട്. കൂട്ടത്തില്‍ ഷേര്‍ഷയുടെ ഈ പോസ്റ്റും വായിക്കൂ.
ഡാം പരിസരത്തെങ്ങാനും റിക്‍ടര്‍ സ്കെയില്‍ സൂചിക 6 ലേക്ക് എത്തുന്ന രീതിയിലുള്ള ഒരു ഭൂചലനമോ മറ്റോ ഉണ്ടായാല്‍ എല്ലാം അതോടെ തീരും. കേന്ദ്രജലകമ്മീഷന്റെ ചട്ടപ്രകാരം, ഡാമില്‍ ഉണ്ടാകുന്ന ചോര്‍ച്ചകളും മാറ്റങ്ങളും നിരീക്ഷിക്കുകയും അപകട സാദ്ധ്യത കണ്ടാല്‍ കേരള സര്‍ക്കാരിനേയും ജനങ്ങളേയും വിവരമറിയിക്കേണ്ടതും തമിഴ്നാട് സര്‍ക്കാരാണ്. കേസും കൂട്ടവുമായി കേരളത്തിനെതിരെ ശത്രുതാമനോഭാവത്തോടെ നില്‍ക്കുന്ന അവര്‍ അക്കാര്യത്തില്‍ എത്രത്തോളം ശുഷ്ക്കാന്തി കാണിക്കുമെന്ന് കണ്ടുതന്നെ അറിയണം.
എമര്‍ജന്‍സി ആക്‍ഷന്‍ പ്ലാന്‍ (E.A.P.)എന്ന അറ്റ കൈയ്യെക്കുറിച്ച് ചര്‍ച്ചകള്‍ നടക്കുന്നുണ്ട്. അണക്കെട്ട് പൊട്ടിയാല്‍ പ്രധാനമായും ചെയ്യാനുള്ള രക്ഷാപ്രവര്‍ത്തനങ്ങളാണ് ഇപ്പറഞ്ഞ ആക്‍ഷന്‍ പ്ലാന്‍. എന്തൊക്കെ പ്ലാന്‍ ചെയ്താലും എത്രയൊക്കെ നടപ്പിലാക്കാന്‍ പറ്റും ഈ മലവെള്ളപ്പാച്ചിലിനിടയില്‍ ?! എത്രപേരുടെ ജീവനും സ്വത്തും രക്ഷിക്കാനാകും പ്രളയജലം പൊങ്ങിപ്പൊങ്ങി വരുന്നതിനിടയ്ക്ക് ? തിക്കിനും തിരക്കിനുമിടയില്‍ എല്ലാം വെള്ളത്തില്‍ വരച്ച വര മാത്രമേ ആകൂ.
കാര്യങ്ങളുടെ പോക്ക് കണ്ടിട്ട് ദൈവത്തിനല്ലാതെ മറ്റാര്‍ക്കും കേരളത്തെ രക്ഷിക്കാന്‍ കഴിയുമെന്ന് തോന്നുന്നില്ല. അങ്ങേര്‍ക്ക് വേണമെങ്കില്‍ രക്ഷിക്കട്ടെ. അങ്ങേരുടെ സ്വന്തം നാടല്ലേ എന്നതാണ് അവസ്ഥ !
ഒരപകടവും സംഭവിക്കരുതേ എന്ന് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്ന സമയത്തും, അഥവാ അങ്ങനെയെന്തെങ്കിലും സംഭവിച്ചാല്‍ത്തന്നെ ഞാന്‍ എന്റെ കുടുംബത്തിന്റെ കൂടെ നാട്ടിലുള്ളപ്പോള്‍ മാത്രം അത് സംഭവിച്ചാല്‍ മതിയെന്നും ഞാന്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നു. എന്തുവന്നാലും ഒരുമിച്ച് നേരിടാമല്ലോ ? അതല്‍പ്പം സ്വാര്‍ത്ഥതയാകാം, പക്ഷെ എനിക്കങ്ങനെ ചിന്തിക്കാനും പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാനുമേ ഈയവസരത്തില്‍ ആകുന്നുള്ളൂ. ക്ഷമിക്കുക.
പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാനല്ലാതെ നമ്മള്‍ ജനത്തിന് എന്താണ് ചെയ്യാനാകുക ? തമിഴനെ ആക്രമിച്ച് കീഴടക്കി ഡാം തുറന്ന് വിട്ട് ജയിലില്‍ പോകണോ ? അതോ കോടതി വിധി വരുന്നതുവരെ പ്രാണഭയത്തോടെ ജീവിക്കണോ ? അതുമല്ലെങ്കില്‍ ഇതുപോലെ വാക്കുകളിലൂടെ സ്വന്തം ദൈന്യത പ്രകടിപ്പിച്ചാല്‍ മതിയോ ?
ചിലപ്പോള്‍ തോന്നും ഇങ്ങനെ പേടിച്ച് പേടിച്ച് ജീവനും സ്വത്തിനും ഒരുറപ്പുമില്ലാതെ ജീവിക്കുന്നതിലും ഭേദം വല്ല തീവ്രവാദിയോ മറ്റോ ആയാല്‍ മതിയായിരുന്നെന്ന്. നൂറുകണക്കിന് ആളെ കൊന്നൊടുക്കിയ വിദേശ തീവ്രവാദിക്ക് 31 കോടി ചിലവില്‍ താമസവും, ഭക്ഷണവും, പാതുകാപ്പും, വക്കീലും, വിളിപ്പുറത്ത് വൈദ്യസഹായവുമെല്ലാം കൊടുക്കുന്ന രാജ്യത്ത്, ഒരക്രമവും കാണിക്കാതെ നിയമം അനുശാസിക്കുന്നതുപോലെ മാന്യമായി ജീവിക്കുന്ന ലക്ഷക്കണക്കിന് ജനങ്ങള്‍ക്ക് നേരാംവണ്ണം ഭക്ഷണവും വെള്ളവും വെളിച്ചവും ജീവസുരക്ഷയും ഒന്നുമില്ല.
ഒന്ന് മാത്രം മനസ്സിലാക്കുക. രാഷ്ട്രീയവും കോടതിയുമൊക്കെ കളിച്ച് കളിച്ച് എന്തെങ്കിലും കുഴപ്പങ്ങള്‍ വരുത്തിവെക്കാനാണ് അധികാരി വര്‍ഗ്ഗത്തിന്റെ ഭാവമെങ്കില്‍ ലോകം കണ്ടതില്‍ വെച്ച് ഏറ്റവും വലിയ ഒരു ദുരന്തത്തിനവര്‍ സമാധാനം പറയേണ്ടി വരും. അവരിലൊന്നിനെപ്പോലും റോഡിലിറങ്ങി നടക്കാന്‍ ബാക്കി വരുന്ന കേരളജനത അനുവദിച്ചെന്ന് വരില്ല. പേപ്പട്ടികളെ നേരിടുന്ന ലാഘവത്തോടെ തെരുവില്‍ ജനങ്ങളവരെ കല്ലെറിഞ്ഞുവീഴ്ത്തും. ഉറ്റവനും ഉടയവനും നഷ്ടപ്പെട്ട് മനസ്സിന്റെ സമനില തെറ്റി നില്‍ക്കേണ്ടി വന്നേക്കാവുന്ന ലക്ഷക്കണക്കിന് ജനങ്ങളുടെ വികാരത്തിന് മാത്രം വിലപറയരുത്.
വാല്‍ക്കഷണം:- പഴശ്ശിരാജ സിനിമയില്‍ ഇടച്ചേനി കുങ്കനെ അവതരിപ്പിച്ച് മലയാളികളുടെ കൈയ്യടി വാങ്ങിയ ശരത്കുമാര്‍ എന്ന തമിഴ് സിനിമാ നടന്‍ ഈയവസരത്തില്‍ ഒരിക്കല്‍ക്കൂടെ കൈയ്യടി അര്‍ഹിക്കുന്നു. മുല്ല്ലപ്പെരിയാര്‍ വിഷയത്തില്‍ മധ്യസ്ഥതയ്ക്ക് താന്‍ തയ്യാറാണെന്ന് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് എന്തെങ്കിലും രാഷ്ടീയ ലക്ഷ്യത്തോടെ ആണെങ്കിലും അല്ലെങ്കിലും, അങ്ങനെ പറയാന്‍ ഒരു തമിഴനെങ്കിലും ഉണ്ടായെന്നുള്ളത് അല്‍പ്പം സന്തോഷത്തിന് വക നല്‍കുന്നു.
Plzzzz forword to all Indian...
Its our Nation's Issue.. not for malayalees.. or Tamils....
courtesy.skymail
Saturday 26 November 2011
Save Mullaperiyar....
പ്രിയമിത്രമേ,
താങ്കള്‍ ആരുമായികൊള്ളട്ടെ ഹിന്ദുവോ , ക്രിസ്ത്യന്‍ഓ, മുസലമാനോ, പാറശാലക്കാരനോ, കാഞ്ഞിരപ്പള്ളി അച്ചയാണോ, പാലക്കാട്ടെ പട്ടരോ ആരുമായികൊള്ളട്ടെ. കേരളം എന്നാ കൂരയ്ക് കീഴില്‍ കഴിയുന്ന സ്ഥിതിക് ഇത് ഒന്ന് SHARE ചെയ്യുക!ഇല്ലെങ്കില്‍ ചിലപ്പോ നാളെ ഇതെഴുതിയ ഞാനും, ഇത് ഷെയര്‍ ചെയ്യാന്‍ മടി കാണിച്ച താനും കടലില്‍ നീന്തി കളികുമ്പോള്‍ നമുക്ക് കണ്ടു മുട്ടാം!!! Pls Like Page - http://www.facebook.com/mullaperiyar
പ്രിയമിത്രമേ,
താങ്കള്‍ ആരുമായികൊള്ളട്ടെ ഹിന്ദുവോ , ക്രിസ്ത്യന്‍ഓ, മുസലമാനോ, പാറശാലക്കാരനോ, കാഞ്ഞിരപ്പള്ളി അച്ചയാണോ, പാലക്കാട്ടെ പട്ടരോ ആരുമായികൊള്ളട്ടെ. കേരളം എന്നാ കൂരയ്ക് കീഴില്‍ കഴിയുന്ന സ്ഥിതിക് ഇത് ഒന്ന് SHARE ചെയ്യുക!ഇല്ലെങ്കില്‍ ചിലപ്പോ നാളെ ഇതെഴുതിയ ഞാനും, ഇത് ഷെയര്‍ ചെയ്യാന്‍ മടി കാണിച്ച താനും കടലില്‍ നീന്തി കളികുമ്പോള്‍ നമുക്ക് കണ്ടു മുട്ടാം!!! Pls Like Page - http://www.facebook.com/savemullaperiyaar
പ്രിയമിത്രമേ,
താങ്കള്‍ ആരുമായികൊള്ളട്ടെ ഹിന്ദുവോ , ക്രിസ്ത്യന്‍ഓ, മുസലമാനോ, പാറശാലക്കാരനോ, കാഞ്ഞിരപ്പള്ളി അച്ചയാണോ, പാലക്കാട്ടെ പട്ടരോ ആരുമായികൊള്ളട്ടെ. കേരളം എന്നാ കൂരയ്ക് കീഴില്‍ കഴിയുന്ന സ്ഥിതിക് ഇത് ഒന്ന് SHARE ചെയ്യുക!ഇല്ലെങ്കില്‍ ചിലപ്പോ നാളെ ഇതെഴുതിയ ഞാനും, ഇത് ഷെയര്‍ ചെയ്യാന്‍ മടി കാണിച്ച താനും കടലില്‍ നീന്തി കളികുമ്പോള്‍ നമുക്ക് കണ്ടു മുട്ടാം!!! Pls Like Page - http://www.facebook.com/savemullaperiyaar
പ്രിയമിത്രമേ,
താങ്കള്‍ ആരുമായികൊള്ളട്ടെ ഹിന്ദുവോ , ക്രിസ്ത്യന്‍ഓ, മുസലമാനോ, പാറശാലക്കാരനോ, കാഞ്ഞിരപ്പള്ളി അച്ചയാണോ, പാലക്കാട്ടെ പട്ടരോ ആരുമായികൊള്ളട്ടെ. കേരളം എന്നാ കൂരയ്ക് കീഴില്‍ കഴിയുന്ന സ്ഥിതിക് ഇത് ഒന്ന് SHARE ചെയ്യുക!ഇല്ലെങ്കില്‍ ചിലപ്പോ നാളെ ഇതെഴുതിയ ഞാനും, ഇത് ഷെയര്‍ ചെയ്യാന്‍ മടി കാണിച്ച താനും കടലില്‍ നീന്തി കളികുമ്പോള്‍ നമുക്ക് കണ്ടു മുട്ടാം!!! Pls Like Page - http://www.facebook.com/savemullaperiyaar
Any views or opinions expressed in this email and its attachments are those of the individual sender except where the sender specifically states them to be that of Lamprell.
This E-mail and any attachments are confidential and may also be legally privileged. If you have received this email and any attachments in error, you are on notice of its status. Please (a) notify the sender immediately by reply email; (b) destroy this email and any attachment, and (c) do not use, copy, store and/or disclose to any person this email and any attachments: to do so could be a breach of confidence. Thank you for your co operation. Please contact the Lamprell IT Helpdesk on ithelpdesk@lamprell.com if you need any assistance.
Holding company: Lamprell plc, incorporated in the Isle of Man, registration number 117101C, registered office at Fort Anne, Douglas, Isle of Man IM1 5PD
Economics of Mullaperiyar Waters
Tamil Nadu diverts annually an average of 21 TMC of water from the Mullaperiyar reservoir. Using the above waters, Tamil Nadu is presently irrigating a gross ayacut of 2.5 lakh acres and getting an annual return of around Rs.325 crores. Also, Tamil Nadu is generating electricity from the above waters to the tune of 490 Million Units per annum. Considering a minimum sale price of Rs.4 per unit of electricity, the annual income from power generation is about Rs.196 crores. Thus Tamil Nadu is reaping a total benefit of around Rs.521 crores per year from the Mullaperiyar waters.
Meanwhile, Government of Kerala receives an annual lease rent of Rs.2.58 lakhs per annum for an area of 8692.97 acres leased out to Tamil Nadu. The royalty which Kerala receives from power generation comes to Rs.7.67 lakhs per annum. Thus the total financial benefit to Kerala comes to only Rs. 10.25 lakhs per annum from the loss of Kerala’s own Mullaperiyar waters.
Ageing is an irreversible process
No amount of rejuvenation by any means can perpetuate the 114 year old deteriorated Mullaperiyar dam. Ageing is a nonretrievable process in the case of water retaining structures also, as is the case with living objects. Mullaperiyar dam began to age sending a series of warning signals about its diminishing strength and capacity. There is a limit to the number of years one can keep dams in service through maintenance and strengthening measures. All over the world, citizens, Governments and organizations have begun to review the safety of their dams as per modern standards and design criteria. Hundreds of dams have already been dismantled or decommissioned in an attempt to allay the fears of the people living downstream and to ensure safety to their lives and properties.
All over the world, citizens, Governments and organizations have begun to review the safety of their dams as per modern standards and design criteria and hundreds of dams have already been dismantled in an attempt to allay the fears of the people living downstream and to instill confidence in their minds. Rebuilding of a new dam below the old Victoria dam in Australia in 1981, when the old dam was found unsafe as per modern safety requirements is one of the many examples.
Site Specific Seismic Study and Dynamic Analysis done by IIT, Roorkee
The Government of Kerala entrusted Dr. D.K. Paul of the Earthquake Engineering Department of IIT, Roorkee to carry out site specific seismic study for Mullaperiyar dam. The study conducted by IIT, Roorkee has concluded that the Maximum Considered Earthquake (MCE) possible in Mullaperiyar region is of magnitude 6.5 in Richter scale and it produces a PGA of 0.21g at the site.
CWC has taken an assumed value of 0.1g and the Expert Committee a value of 0.12g as the seismic parameter of the Mullaperiyar Dam. In the light of the site specific study by the IIT, Roorkee that the seismic parameter applicable to Mullaperiyar dam is 0.21g, the conclusion of CWC and the Expert Committee that Mullaperiyar dam is seismically safe on the basis of assumed lower parameters as above is not at all dependable and is thoroughly misleading.
The Detailed Structural Stability Analysis of IIT Roorkee clearly indicate the following:
- The Main Mullaperiyar Dam even under DBE condition (seismic co-efficient of 0.12g) under reservoir level of 136ft, the value of tensile stresses are found more than double the ultimate apparent seismic tensile stresses. The MCE condition makes the things much worse.
- Even without earthquake forces, the Main Mullaperiyar Dam is unsafe for flood conditions (MWL) since the tensile stresses in the heel of the dam are found to be more than double the permissible apparent tensile stresses.
- In the normal operating conditions, the tensile stresses in the Mullaperiyar Dam at the heel are at the border level of the allowable stresses.
Seismic studies conducted by IISc, Bangalore and CESS, Trivandrum
Immediately after the occurrence of the earthquakes in December 2000 and January 2001 in the vicinity of the Mullaperiyar area, the Government of Kerala entrusted a team of scientists and engineers from IISc, Bangalore and CESS, Trivandrum to study the seismic activities in the area and to assess the seismic safety of the old Mullaperiyar dam. They found that the region is susceptible to earthquakes of intensity up to 6.5 in Richter scale. Having studied the structural condition of the old dam in detail, the team recommended that ‘it is not prudent to increase the water level in the Mullaperiyar dam from the existing level of 136 ft, under any circumstances’.
Even though Government of Kerala submitted this report before the Hon’ble Supreme Court of India at that time, they did not consider the above report relying on CWC’s submission that the analysis was done without considering site specific seismic parameters of the region. But it is worth noting that before reaching the conclusion that the dam is safe for earthquake forces, neither the CWC nor the Expert Committee considered the site specific seismic parameters applicable to Mullaperiyar region for finding out the seismic safety of the Mullaperiyar dam.
PMF studies done by IIT, Delhi
Government of Kerala entrusted Dr. A.K. Gosain of IIT, New Delhi to recommend the value of PMF applicable to Mullaperiyar reservoir and also to carry out flood routing studies. The Institute considered all relevant hydrological aspects and recommended a figure of 2.91 lakh cusecs as PMF instead of 2.12 lakh cusecs endorsed by the CWC. The Flood routing studies carried out revealed that when the PMF impinges the reservoir with water level at 136 ft, the reservoir level would go up to 159.42 ft with one vent inoperative and 158.67 ft with all vents open. Since the water level goes above the MWL of 155 ft and stays there for hours, IIT Delhi has declared that ‘Mullaperiyar dam is hydrologically unsafe’.
PMF and flood routing studies done by CWC
Tamil Nadu had fixed the Probable Maximum Flood (PMF) for Mullaperiyar as 2.12 lakh cusecs, which was endorsed by the Central Water Commission in their Memorandum on Rehabilitation of Mullaperiyar Dam (1986). As the recommended PMF was much lower than the recorded maximum flood of 1943, Kerala requested CWC to supply the workouts of arriving at the above figure to verify its correctness. But the response to the above request was negative.
Subsequently, Kerala managed to get the above details in April 2008 under the RTI Act. The flood routing studies of the CWC revealed that when the PMF impinges the reservoir at 136 ft, the water level would go up to 156.40 ft with one vent inoperative and 156.02 ft with all vents open. Hence, the Mullaperiyar dam would overflow even with the PMF of 2.12 lakh cusecs and as such the dam is hydraulically unsafe. It was quite unfortunate that to circumvent this, it was recommended to increase the height of the parapet wall of this old dam with reinforced concrete construction. This recommendation would increase the water pressure on the dam and increase the threat of failure during flood. Also any rise of water level above 155ft will be contravention of the lease deed of 1886.
Amendment Act of 2006
Meanwhile, the Kerala Legislature amended the Kerala Irrigation and Water Conservation Act, 2003 in March 2006. The amended Act listed 22 old dams situated in Kerala including Mullaperiyar dam, which are endangered due to their age, as scheduled dams and freezed their FRL to ensure the safety of the people living downstream.
Tamil Nadu challenged the Amendment Act of 2006 in its application to Mullaperiyar dam by filing an Original Suit before the Supreme Court. The Government of Kerala has already made arrangements to defend the case effectively. However, the concern over the safety of the structure of this old dam remains. Tamil Nadu views it as a purely legal issue. For the Government of Kerala, it is for discharging its basic responsibility of ensuring security to the lives and properties of millions of its people.
Litigation in the Hon’ble Supreme Court
In 1997-98, various writ petitions were filed before Kerala and Madras High Courts regarding the issue of water level to be maintained in the Mullaperiyar reservoir. In August 1998, two transfer petitions were filed before the Hon’ble Supreme Court of India citing the possibility of conflicting orders from the two High Courts.
During the hearing of the transfer petitions, Hon’ble Supreme Court desired in its order dated 28th April 2000 that the Minister of Water Resources might convene a meeting of the Chief Ministers of both the States, to amicably resolve the issue. Consequent to this, a meeting was held at New Delhi on 19th may 2000. But due to serious differences on the issue, no consensus could be reached. Finally, the Minister of Water Resources constituted an Expert Committee headed by Dr. B.K. Mittal, Member (D&R), CWC to go into the details of the safety of the dam and advise him on raising of water level in the reservoir.
Unfortunately, the composition of the Expert Committee and the Terms of Reference were fixed without any consultation with the Government of Kerala. Out of the seven members of the Expert Committee, three members were from CWC and two other experts were those having obligations to CWC. As such, it can be reasonably expected that the recommendations of the Committee will be only in line with the earlier stand of the CWC on this issue. This fact is confirmed by the contents of the Expert Committee Report.
The Expert Committee submitted its final report in March 2001 to the Ministry of Water Resources recommending the raising of water level to 142 ft forthwith and to 152 ft after strengthening the baby dam, without giving due consideration to the valid points raised by the member representing Kerala in various Committee meetings.
The Hon’ble Supreme Court of India relied on the Expert Committee Report and delivered its final judgement on 27th February 2006 allowing Tamil Nadu to raise the water level of Mullaperiyar reservoir to 142 ft forthwith.
Strengthening carried out during 1980s
In spite of the guniting and grouting operations in 1960s, seepage through the body of the dam continued. The deteriorated condition of the dam alarmed the people living downstream. A deep fear psychosis developed in their minds. Government of Kerala approached Government of India and apprised them of the grave situation.
Government of India sent a team headed by the Chairman, CWC for inspecting and evaluating the safety of the dam, in 1979. Having realised the seriousness of the situation, the team gave directions to lower the Full Reservoir Level (FRL) of the reservoir forthwith to 136 ft. The team also recommended to study the possibility of locating a suitable site downstream of the existing dam for constructing a new dam. The other strengthening measures recommended by them included cable anchoring, RCC capping on the top, enhancing the spillway capacity and providing a concrete backing on the downstream side of the existing dam.
In 1979 itself a joint team of engineers of Kerala and Tamil Nadu located a technically suitable site for a new dam 1300 ft downstream of the present dam where a new dam could be constructed without endangering the safety of the old one. However, for reasons unknown, this proposal was not pursued. Instead Tamil Nadu proceeded with the strengthening measures, may be then intended as a temporary arrangement.
Government of Kerala took a firm and reasonable stand right from 1980 onwards that the FRL of the reservoir should be maintained only at 136 ft even after carrying out the strengthening works as that would not impart the old structure its original strength. This was conveyed to Government of India and Tamil Nadu many a time. But discarding this technically correct stand, the Central Water Commission(CWC) issued a Memorandum on Rehabilitation of Mullaperiyar Dam (1986) in which they recommended the raising of water level to 152 ft after completion of all the strengthening measures advocated.
Deterioration of the Dam due to continuous leaching of lime
Distress started developing in the form of wetness and seepage on the downstream face of the dam from initial filling onwards. Seepages through the body of the dam increased continuously causing fear in the minds of British engineers. For controlling the seepage, the authorities treated the upstream face of the dam by guniting and the inside dam body by grouting. Guniting was done on the upstream face above 112 feet during the period 1930–1935. Cement grouting work was carried out on two occasions, viz, 1922-1935 and 1961-1965. The total quantity of cement consumed during these two grouting operations was 543 tonnes. Records show that lime leached out from the body of the dam during its life till date is many times more than the above quantity. The leaching has naturally reduced the density of the materials and hence the total weight of the dam.
As can be seen now, in many areas on the upstream face of the dam plastering has peeled off and mortar in the joints of rubble masonry washed away exposing hollow spaces. The condition of the upstream face below 112 ft where no guniting could be carried out due to the continuous presence of water would be much worse than this.
Mullaperiyar Dam
The 155 ft high Mullaperiyar dam is a composite gravity dam built during the period 1887–1895. The front and rear faces of the dam are built with uncoursed rubble masonry in lime surkhi mortar. The hearting, which accounts for 62% of the volume of dam, is constructed of lime surkhi concrete. This dam was constructed at a time when the dam technology was in its infancy and hence does not meet the modern requirements of design and construction. The major deficiencies are the following:
• Earthquake and Uplift forces were not considered in the design of the dam
• No drilling and grouting were done to strengthen the foundation of the dam
• No drainage gallery was provided in the dam body
• Transverse contraction joints were not provided in the dam
Arguments by Tamil Nadu and Counter Arguments
1. ARGUMENT: 37 dams exits in India, which are more than 100 years old and still in service and hence it is not prudent to conclude that Mullaperiyar is unsafe based only citing the age of the structure.
COUNTER ARGUMENT: It is true that there are more than 37 dams exists in India
If we consider the remaining seven masonry gravity dams, the Mullaperiyar dam surpasses all others with its height of 53.64m and its huge storage capacity of 15.66 TMC. The second one on the above list, Khadakwasla dam, which had already overtopped in 1961 due to the failure of the Panchet dam in the upstream (Maharastra - Pune District). The third one on the list is having a height of only 16.77m. Hence such comparisons have no meaning.
Mullaperiyar dam is a composite gravity dam which lost of much of its strength due to continuous leaching of lime from its core. This dam is situated in an active fault zone, which makes the dam vulnerable to failure in an earthquake of moderate intensity with an epicenter close to the dam. Also the high hazard this dam poses a direct threat to the lives and property of 35 lakhs people living downstream and also a threat to the mega storage Idukki reservoir. Hence Mullaperiyar dam has no parallels and considering its age, deterioration and high hazard nature, must be decommissioned and a new dam must be built.
2. ARGUMENT: No masonry gravity dam has failed so far and hence the fear of Kerala about Mullaperiyar dam is not based on facts.
COUNTER ARGUMENT: This is not true and against the facts. World over Masonry gravity dams have failed and a few examples are shown below.
Name | Country | Year of Failure | Height in m |
1900 | 20.7 m | ||
Tigra | 1917 | 26 m | |
Khadakwasla | 1961 | 40 m | |
Kantalai | 1986 | 27 m |
A doctoral thesis paper from University of New South Wales, Australia ‘An analysis of Concrete and Masonry Dam Failures’ based on a database called ‘CONGDATA’ is put the figure of the total masonry dam failure reported world over as 21. (This research was funded by the dams community in Australia as part of Dam Risk Project, together with ARC and the Faculty of Engineering at the University of New South Wales
- It reveals that the peaks in failures of masonry gravity dams are noted in dams commissioned in the 1870’s to 1890’s and 1910’s to 1920’s.
- It also reveals that dams within the height range of 15 m to 50 m range are failed more than others.
The above findings are relevant as far as the century old Mullaperiyar Dam concerned because it matches both criteria and the probability of failure of this dam is more compared with others.
3. ARGUMENT: Idukki is having a gross storage capacity of 70.5 TMC at FRL and it is not filled up to its full capacity. Hence Idukki can very well contain, even if worst happens to Mullaperiyar Reservoir!
COUNTER ARGUMENT: It is regretted to note that Tamil Nadu ignore the fact that once the Mullaperiyar fails, the water will traverse through river for a length of 36 kms before reaching to Idukki reservoir. There lives around 75,000 people on the banks of River Periyar in towns like Vallakadavu, Vandiperiyar, Upputhara, etc. Any dam break of Mullaperiyar will completely wash away the entire population between Mullaperiyar and Idukki and hence the Government of Kerala is not prepared for taking any risk in this regard. If we consider this fact, Mullaperiyar dam qualifies to classify as a High Hazard dam as per CWC norms, which means failure will cause loss of life of more than a few people and excessive economic loss (CWC Guidelines for Inspection of Dams, 1987).
More than 6 years during last 30 years (means a probability of occurrence of around once in 5 years!) the Mullaperiyar and Idukki storages together crossed the gross storage of Idukki reservoir. Hence it is evident that if Mullaperiyar dam failed at that time, Idukki dams would have been got overtopped due to the combined storage crossing 70.5 TMC, which Idukki reservoir cannot accommodate in now way. Hence the argument that if worst happens, Mulllaperiyar flows will be contained by Idukki have no relevance. It is important to look at the probability of becoming both these reservoirs filling, it is once in five years, such a high probability! I am shivered to imagine about such a catastrophe of overtopping of dams of Idukki reservoir, which is having a gross storage capacity of 70.5 TMC and having a downstream population of around 35 lakhs people! Is India
YEAR | DATE | GROSS STORAGE IN TMC | ||
IDUKKI | MULLAPERIYAR | IDUKKI + MULLAPERIYAR | ||
1981 | 13-Nov | 70.59 | 11.22 | 81.81 |
1992 | 18-Nov | 70.20 | 7.78 | 77.98 |
1994 | 11-Nov | 66.58 | 11.99 | 78.57 |
1998 | 15-Nov | 67.35 | 10.79 | 78.14 |
2005 | 17-Sep | 68.56 | 11.21 | 79.77 |
2007 | 28- Sep | 69.45 | 10.23 | 79.68 |
Note:- The gross storage at FRL of Idukki is 70.5 TMC and at MWL is 74.4 TMC
4. Argument: Due to the non-restoration of water level from 136ft to 142ft, Mullaperiyar spills and water is wasted.
COUNTER ARGUMENT: Even though the FRL of the reservoir is kept at 136 feet, Tamil Nadu never denied by Government of Kerala to draw the entire quantity of water from this reservoir. If we consider the period of 1911-1979 (FRL-152ft), we can see that the Mullaperiyar reservoir spilled at a rate of 18.14 days per year to the downstream. But it can be seen that between 1980-2005 (FRL-136ft), the reservoir is spilled only at a rate of 8.62 days per year! It is to be noted that the reservoir spilled 40 years out of 69 years (1911-1979). But it only spilled in 11 years out of the last 27 years and the rest of the years entire water from this reservoir was drawn by TN. This is because of the high rate of emptying Periyar reservoir (due to the increased tunnel capacity from 1300 cusecs to 2100 cusecs done in late 1959) by transferring waters to TN territory and storing the entire waters (due to development of subsequent reservoirs and 1373 tanks in their territory so that the dependable inflow from Periyar can be easily accommodated). Hence it can be concluded that the lowering of water level has not affected TN’s historical water rights (1911-1979) from Mullaperiyar.
5. ARGUMENT: Due to the non-restoration of FRL from 136 ft to 142 ft, and TN’s irrigation benefits are suffering
COUNTER ARGUMENT: It is important to note that the Mullaperiyar spilled only on occasions wherein TN is unable to draw water from Mullaperiyar either due to avoid spilling in their area during the flood years wherein the North-East Monsoon is so active and flooding their area (Eg: Year 2006) or due to some failure of their conveyance mechanism (Eg: Year 2005). It is another fact that if we consider the spilled years, TN irrigated more area during those years than the other normal years and dry years wherein they have taken the entire water.
We can see that less than 5% of the inflow is only spilled from Mullaperiyar, that too during high flood years. It is important to note that during majority of those years TN’s Vaigai Reservoir also spilled and water was wasted to the sea (1984, 1992, 1993, 1994, 1997, 1998, 2004, 2005 & 2006). During the flood years, it is natural that all medium reservoirs will invariably spill and not even a water scarce State like Tamil Nadu can avoid such phenomenon.
It is important to note that TN has added around 22647 ha (55962 acres) ayacut to the Periyar Vaigai Irrigation Project after 1980, ie, lowering of the FRL with World Bank aid and the ayacut is still expanding. If the water diversion is reduced, what is the meaning of this additional ayacuts?
Another aspect is that such huge additions of ayacut, will create problems during lean years even though there will be water available during flood years. It is not advisable to extent ayacut to enormous proportions while the 75% dependable flow from Periyar catchment is around 20 TMC (hardly sufficient for 1,60,000 acres ayacut, which is 10,000 acres more than what British Engineers envisaged) and during lean years the flow dwindles to 15 TMC to 12 TMC. That means lean years the flow wont be sufficient to irrigate even 50% of the ayacut and it naturally result in a blame game. Hence it can be concluded that not because of the lowering of the FRL, but because of the unscientific ayacut development to exploit the water only available during flood years is the real problem of TN and it is not fair to blame Kerala for that. It is a fact that more ayacut developed than the dependable flow only creates more unhappy ryots in lean years and sometimes normal years! The World Bank Report on ‘India
6. ARGUMENT: Spilling of Mullaperiyar to Kerala means wastage of water to the sea!
COUNTER ARGUMENT: This is also a wrong argument without understanding the reality. The spill water from Mullaperiyar is being collected at Idukki reservoir and owing to its huge capacity, Idukki can regulate these waters in a better manner and the waters are sufficient water can be discharged during lean summer months to meet the irrigation demands in Muvattupuzha Valley Irrigation Project. Moreover, these waters can cater the drinking water requirements, saline intrusion problems especially in summer months. It is important to note that during 1886 to 2006, the population of Kerala has increased by six times and the water demand also swelled to around 20 to 25 times. Hence it is a wrong perception that the waters are being wasted into the sea. Also, it is proved that flooding is always helps to recharge the ground water availability to a great extent. It is important to note that while Vaigai is rich in ground water availability, Periyar is not like that and the basin has to depend on its surface waters, which are now being limited to 80 to 90 days of rainy days. Hence the spill water received to the largest storage reservoir is useful to the huge population for various needs. It is important to note that inbasin needs are may get more priority than trans basin needs.
7. ARGUMENT: Even though the water level in Mullaperiyar reached close to 140 feet during spill years nothing happened to the dam. Similarly the recent earthquakes have no effect on the safety of the dam. Hence Kerala’s concerns about the safety of dam are not genuine.
COUNTER ARGUMENT: It is true that the dam sustained the increased water levels around 140 feet. Similarly the dam sustained the earthquakes recorded. But it is important to note that no earthquake of moderate intensity has so far happened close to the active fault below the Mullaperiyar dam. The worst scenario, we are trying to avoid is an deteriorated dam with 142 feet of water and an earthquake of intensity 6 to 6.5 in the fault zone below the dam same time. The good luck that not the dam has yet been seriously tested in a severe earthquake with the above water load and hence the dam is still there. Disaster prevention is more seriously taken by the societies world over in the recent years. Government of India
Hence it is prudent that we must show the character of statesman and show the positive attitude to build a new dam instead of waiting for a disaster! This old dam, has the potential to kill thousands, even millions, of people, is no more unbreakable than the Titanic was unsinkable.
8. ARGUMENT: Mullaperiyar reservoir is safe even for PMF floods and the fear of overtopping of dam is baseless.
COUNTER ARGUMENT: This is another area CWC has failed miserably to deliver. It is important to note that Tamil Nadu Government in consultation with CWC reviewed the PMF (Probable Maximum Flood) value for this Project and arrived at a value of 6003 cumecs. Even with this value of PMF, the flood routing studies shown that the reservoir will touch a MWL of 157.70 feet, with the mandatory one vent inoperative condition. It is important to note that the century old dam is designed for a MWL of 155 feet only. Hence the immediate logical remedy considering this high hazard dam is to reduce
the FRL forthwith such that the MWL will not exceed 155 feet. But to the surprise CWC recommended increasing the parapet height to accommodate more waters than the designed MWL.
This PMF itself warrants a close examination. It is part of the records that Mullaperiyar reservoir has experienced an extreme flood during 1943 with a peak inflow 8453 cumecs. But while calculating the PMF of Mullaperiyar, the peak inflow of 6003 cumecs was only considered, a very low value than the original observed peak flood. As per CWC guidelines even small reservoirs shall be designed for 1 in 100 year flood and large reservoirs shall be designed for PMF. But here CWC has adopted a low value than the observed peak inflow! Some comparisons are shown below to expose the double game played by CWC while endorsing TN’s PMF estimate. Except the case of Mullaperiyar, all other places the PMF values were calculated by CWC in a realistic manner and it is very high than the observed flood.
Project | Observed | PMF Value adopted as per CWC recommendation |
Dantiwada dam, | 12770 cumecs | 18122 cumecs |
Machu – I dam, | 7277 cumecs | 13224 cumecs |
Machu-II dam, | 13421 cumecs | 26420 cumecs |
Mullaperiyar | 8453 cumecs | 6003 cumecs |
(Ref: Workshops on Strengthening of Dams, CBIP, 1989)
To expose these further, the following comparison between Machu-I and Mullaperiyar reveals the double game played by CWC. The striking similarity between these two almost similar area of catchments and the PMF review of both dams shown below shall be noted.
Description | Machu –I | Mullaperiyar |
Height of Dam | 28.00 m | 53.64 m |
Catchment Area | 730 sq.km. | 624 sq.km. |
Avg. Annual Rainfall | 508 mm | 1800mm |
Observed Peak Inflow | 7277 cumecs | 8453 cumecs |
PMF Value Adopted | 13224 cumecs | 6003 cumecs |
Nobody can find fault with the some one who doubt that the above so called ‘PMF’ is nothing but a result of the reverse calculation to adjust the FRL of 152ft! It is important to note that this so called ‘PMF’ had created an insufficient spillway capacity and the possibility of the dam may overturn by an extreme flood situation cannot be brushed aside. In this context, it may please be noted that 40% of the dam failures occurred in the world is due to overtopping consequent to insufficient spillway capacity.
This warrants an urgent re-estimation of the PMF of Mullaperiyar and also revised flood routing starts from various reservoir levels such that in any case MWL shall not increase more than 142 feet. While doing this, the following conditions must also taken into account, the possibility of unavailability of tunnel withdrawal by TN as happened during this year (an unsual event in FRL conditions) and also the revised area capacity of the reservoir to accommodate the siltation in the live storage area.
In this context, it may be noted that in United Kingdom , the PMF is 1 in 10,000 year flood and in United States of America
